Akasza i Kronika Akaszy - Czytanie Akaszy i Astrologia Wedyjska
Kronika Akaszy lub Kroniki Akaszy - to w duchowości i misteryjnej religii teozofii oraz pochodzącym od teozofii ruchu rozłamowym zwanym antropozofią, opisywane przez teozofów Kroniki Akaszy są kompendium wszystkich uniwersalnych wydarzeń, myśli, słów, emocji i intencji, które kiedykolwiek miały miejsce w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości w odniesieniu do wszystkich bytów i form życia, nie tylko ludzkich. Teozofowie uważają, że są one zakodowane w niefizycznej płaszczyźnie istnienia znanej jako płaszczyzna mentalna, a odzwierciedlane jako sceny i obrazy lub księgi pamięci na podplanach piątego żywiołu zwanego eterem lub niebiańskim duchem. Nie ma materialnych dowodów na istnienie kronik Akaszy, a proponowane rygorystyczne badania naukowe w tej dziedzinie spotkały się z niewielkim zainteresowaniem. Z samej natury piątego żywiołu wiadomo, że jest to poziom niematerialny czyli duchowy, zatem nie należy do dziedziny badanej technikami zjawisk materialnych.
Kronika Akaszy - Niebiańska Wiedza w Zodiaku |
Akasza (poprawna transliteracja: ākāśa आकाश) to sanskryckie słowo oznaczające „eter”, „niebo”, "ducha" lub „atmosferę”. Sanskrycki termin akaśa został wprowadzony do języka teozofii przez zamieszkałą w Ameryce rosyjską ezoteryczkę i okultystkę Helenę Bławacką (1831–1891), która scharakteryzowała go jako rodzaj subtelnej, wyższej siły życiowej, odwoływała się również do „niezniszczalnych tablic światła astralnego”, gdzoie astralny znaczy gwiezdny, kosmiczny, od greckiego astron - ciało niebieskie, rejestrujących zarówno przeszłość, jak i przyszłość ludzkich myśli i działań, ale nie używała terminu „akaszny” czy "akaśny". Pojęcie zapisu w akaszy zostało dalej rozpowszechnione przez Alfreda Percy’ego Sinnetta w jego książce Esoteric Buddhism (1883) czyli Buddyzm Ezoteryczny, kiedy cytuje A Buddhist Catechism (1881) Henry’ego Steela Olcotta. Mistrz Olcott napisał, że „Buddha nauczał, że dwie rzeczy są wieczne, a mianowicie „Akaśa” (Eter, Duch) i „Nirwana” (Wyzwolenie, Zbawienie): wszystko wyszło z Akaśam zgodnie z prawem ruchu w nim zawartym i przemija. Nic nigdy nie wychodzi z niczego”. W książce jasnowidza i ezoteryka z Australii, C. W. Leadbeatera pod tytułem Clairvoyance (1899) skojarzenie terminu z ideą było kompletne, a on sam zidentyfikował Kroniki Akaszy po nazwie jako coś, co jasnowidz mógłby odczytać. W swojej książce Man: Whence, How and Whither z 1913 roku Mistrz Leadbeater twierdzi, że zapisana tam jest historia Atlantydy i innych cywilizacji, a także przyszłe społeczeństwo Ziemi w 28 wieku trzeciego tysiąclecia. Wygląda na to, że zdolność do jasnowidzenia to także zdolność wglądu w Kroniki Akaśa.
Podobnie jak cztery elementy zgrubne, ziemia, woda, powietrze i ogień, akasza (akaśa) jest jednym z aspektów substancjonalnych pięciu żywiołów. Żywioły nie są pustą przestrzenią, ale rodzajem substancji wypełniającej przestrzeń. Nie mylimy akaszy z pustą przestrzenią, z materialną próżnią. Akasza to jest eter, duch, niebo. Słowo „eter” nie jest do końca dokładne, ale jest najbliższym i bodaj najlepszym tłumaczeniem, chociaż perskim. Eter nie jest przestrzenią, to subtelny rodzaj istnienia, jak naczynie dla pozostałych zgrubnych czterech Żywiołów. Przestrzeń czy próżnia to kala lub nieistnienie, bardziej jak to, czego nie ma. Akaśa, Eter, Czysty Duch, to Śiva i Śakti w jedności, równowaga i harmonia męskiego i żeńskiego, stan równowagi energetycznej, Akaśa to jest „to, co jest”, coś jak farba podkładowa na płótnie dla namalowania obrazu substancjami czterech pozostałych elementów. Pięć elementów to to, co uznajemy za podstawowe składniki życia.
Nazywamy to w filozofi mistycznej Jogi i Tantry magią żywiołów, ponieważ zbyt wiele zrobiono z zaledwie pięcioma rzeczami. Z pięcioma rzeczami to, co przedstawia się jako życie i jako wszystko, co możemy zobaczyć, usłyszeć, powąchać, posmakować i dotknąć, wykracza daleko poza permutacje i kombinacje, o których możemy pomyśleć. Jeśli coś wykracza poza permutacje i kombinacje, to nie jest już matematyką, jest magią, białą magią, siddham. Najbardziej podstawowym wymiarem klasycznej jogi jest opanowanie tej magii żywiołów poprzez Bhuta-Dźaja-Jogę. Zasadniczo, gdy ludzie chcą być fizycznie silni, ziemia byłaby ważna, ale dla kogoś, kto jest na ścieżce duchowej, kto chce postrzegać, najważniejszą rzeczą jest akaśa, piąty żywioł, czyste złoto, białe złoto w alchemii (udi, wibhuti). W tworzeniu tej ludzkiej formy siedemdziesiąt dwa procent wykonane jest z wody, dwanaście procent z ziemi, sześć procent z powietrza i cztery procent z ognia jak to jest w dużej mierze określone, a reszta to akaśa. Przez „odpoczynek” nie mamy na myśli sześciu procent, lecz mamy na myśli całą resztę.