SHIGATSE

Świątynia Śigatse i Joga Królewska

Śigatse, częściej pisane z chińska jako Shigatse lub Xigazê, dosłownie "Żyzna Ziemia", "Urodzajny Kraj", to rejon na poziomie prefektury oraz jej stolica, w Tybecie, graniczący z Nepalem, Sikhimem i Bhutanem, region liczący 182 tysięce kilometrów kwadratowych powierzchni, a zatem ponad połowy Polski, korespondujący ze starym regionem Tsang (Cang) w Tybecie. Śigatse City, stolica prefektury Śigatse, to drugie co do wielkości po Lhasie miasto Tybetu, położone na wysokości 3870 metrów nad poziomem morza nad brzegiem rzeki Brahmaputra (Yarlung Tsangpo). Mamy zatem dwa znaczenia Śigatse, raz jako sporego regionu Tybetu w Himalajach, a dwa jako miast będącego stolicą regionu. Tradycyjnie, w buddyzmie diamentowym, miasto Śigatse to siedziba Panchen Lamy Tybetu i tulku (awatara) szkoły Gelugpa. Od 2014 roku miasto ma status prefektury miejskiej jak Lhasa. Wielki posąg Dźampa Buddy w Świątyni Tashi Lhunpo odlany z brązu jest największym tego rodzaju na świecie, wysoki na ponad 26 metrów, a ukazuje postać Maitreya Buddha, przyszłego Buddy (Kalkina, Zbawiciela), zbawiciela świata i ludzkości od zła (zboczenia) i ciemności (ciemnoty).

Tradycyjna Joga Królewska Indii często nawiązuje do nauk Mistrza Maitreya zwanego Kalki Maitreya oraz do wedyjskiego bóstwa Mitra, znanego także w Persji/Iranie i Grecji. Prowincja Tsang lub U-Tsang była w bardzo dawnych czasach południową granicą Wielkiego Królestwa Himalaya znanego jako Śang Śung zarządzanego przez Królów Mędrców (Radżów, Radźas). Bardziej południowy region Tsang był władany przez Królów plemion i ludów Śakya (Śakjów), których klany tworzyły ganasangham (gaṇasaṅgha, gaṇaraajyas) arystokratyczno-timokratyczne republiki (bo król był obieralny), a także opierały się na duchowych naukach śakya-muni czyli żyjących ascetycznie mędrców duchowych. Ludność całego regionu Śigatse liczy około 850 tysięcy mieszkańców, a samo Śigatse City jakieś 100 tysięcy i jest to jedno z najwyżej położonych miast świata, podobnie jak cała zamieszkana prefektura miejska w której wysokość nad poziom morza waha się pomiędzy 3840 a 4464 metrów. Najwyżej położoną Świątynią, Monasterium w całym regionie U-Tsang jest Rongbuk (5154m). Śigatse ma 18 szczytów górskich Himalajów sięgających ponad 7 tysięcy metrów w tym pięć to ośmiotysięczniki, włącznie z Mount Everest (Czumolungma). Region Śigaste był w dawnych czasach ulubionym miejscem pielgrzymek i odosobnień dla tysięcy Joginów i Mistyków z całych Indii, a także dla poszukiwaczy duchowych i ascetów z większych okolic Azji.

Mapa Regionu Śigatse w Tybecie

Śigatse (Shigatse, Xigazê, Rìkāzé, Jih-k’a-tse) - Duchowa Świątynia Śigatse jest często wspominanym sanktuarium Pełni Mądrości, gdzie przebywają wtajemniczone dusze arhatów, munich i ryszich pracujące dla Boga na drugim promieniu ewolucji zwanym promieniem miłości-mądrości lub miłującej mądrości. Promień ten w pełni wyraża się przez Pojedyncze Oko Pełne Światła i Współczucia. Tylko czysta dusza może w pełni doświadczyć czym jest duchowa energia promienia ewolucji. Pełne pojmowanie tak subtelnych świateł możliwe jest dla anielskiej świadomości. Można powiedzieć, iż Śigatse to świątynia Bożej Mądrości na naszej planecie, sanktuarium złocistej aury rozumiejących serc. Archeologicznie, mamy w regionie Śigatse ślady osadnictwa ludzkiego datowane na nawet pięć tysięcy lat wstecz, a w samym mieście Śigatse na ponad 4 tysiące lat. Można powiedzieć, że starożytność indyjska jak i tybetańska słusznie wywodzi starożytne tradycje duchowe z tych okolic, a duchowe świątynie dawnych mistrzów i mędrców mogły tam kwitnąć. W samym Śigatse do 2022 roku znaleziono ślady działalności człowieka, w tym grobowce, kominki i doły na popiół, a także fragmenty kamionki i ceramiki, artefakty z kości i ozdobne paciorki. Jeśli chodzi o cały Tybet i prowincję Qinghai, mamy znalezione ślady osadnictwa datowane na 8 do 10 tysięcy lat wstecz, zatem 6 do 8 tysięcy lat p.e.ch., kwitła tam stara kultura czy cywilizacja. Stare legendy na temat Śigatse ożywają i mają coraz bardziej realny wydźwięk, nie tylko mistyczny.

Królewska Droga (Radża Marga, Radźa Jogah, Rāja Yogah) prowadzi przede wszystkim do Złocistego Płomienia Boskiej Mądrości będącego centralnym ołtarzem Niebiańskiej Świątyni Śigatse, która znajduje się w przestrzeni ponad rzeczywistą tybetańską miejscowością o nazwie Śigatse (Shigatse). Wyższą częścią Świątyni Śigatse tworzącej Bractwo czy Zakon Złotej Szaty (Szata Dharmakaja) jest tak zwana Świątynia Kalkina (Kalkina Aśrama), postaci duchowej, która jest Duchowym Nauczycielem i Przewodnikiem całego ludzkiego rodzaju (Dźagadguru). Idea tego duchowego Mistrza obecna jest żywo we wszystkich religiach świata, w buddyźmie jako postać Buddha Maitreja, w islamie jako postać Imama Mahdi, w judaizmie jako osoba Mesjasza, w zaratusztrianizmie jako osoba Saoszjanta, a w chrześcijaństwie jako postać Chrystusa Adwentu! Wszystkie religie mniej lub bardziej odwołują się do tej duchowej postaci którą jest Dźagadguru Kalkin, duchowa głowa wszystkich autentycznych Radża Joginów. Świątynia Kalkina zrzesza dusze będące na stopniach Wyższego Zakonu Uro Jogi. Ścieżka Radża Jogi była ścieżką Prawdziwej Religii Złotego Wieku czyli pradawnej jedynej religii rodzaju ludzkiego i każda religia zawiera jakieś śladowe ilości elementarnych praktyk duchowych pierwszych stopni Radża Jogi. Praktykujący adepci Radża Jogi przyjmują do wiadomości podstawowy fakt duchowy, iż wszystkie religie tego świata są w istocie jedną religią i jedną ścieżką prowadzącą do Wyzwolenia, Zbawienia. Studiując zatem nauki duchowe wszystkich istniejących religii Radża Jogin będzie zwracał uwagę głównie na to, co wszystkie religie uczą wspólnie i tak samo, bo w sposób oczywisty będzie to czysta nauka pierwotnej prareligii rodzaju ludzkiego czyli czysta podstawowa nauka duchowa Radża Jogi.

Biały Lotos w żółto-złocistych barwach - Radźa Joga Śigatse

Bezpośrednim zarządcą Świątyni Śigatse jest wielki mędrzec i prorok znany jako Kuthumi Lal Singh. Postać ta oddziaływuje duchowo ponad swą siedzibą, którą jest Kaszmir (ściślej, piękny niebiański ogród nad jeziorem Kaszmir), oraz w ośrodku odosobnień w Tybecie, który znajduje się w monastyrach Śigatse. Prorok Kuthumi jako przełożony Śigatse jest jednocześnie mistrzem władającym drugim promieniem Miłości-Mądrości. Zwiemy go w tej funkcji imieniem Czohan Kuthumi. Jego asystentem i zastępcą jest Guru Lanto. Kuthumi znany jest z wielu pojawień i emanacji, z których na szczególną uwagę zasługuje imię Padmasambhawa (Siedzący na Lotosie). Czohan jest założycielem jogicznej szkoły buddyzmu tybetańskiego (VIII w n.e.). Pojawił się także jako Święty Franciszek, aby przywrócić chrześcijaństwu jego pierwotnego, chrystusowego ducha uświęcenia i miłosierdzia Bożego, przejawiającego się praktycznie także w miłości do zwierząt i ochronie ich życia, co jednak nie było nazbyt udaną misją.

Dwudziestu Czterech Świętych Starców, Mędrców odzianych w Złote Szaty stanowi Pradawną Radę Świątyni, której członkowie przechowują ukryte skarby mądrości wszystkich ścieżek, w tym dwanaście linii sukcesji tajemnej Jogi. Wspomina o nich mistycznie Święty Jan w Apokalipsie jako o składających hołd Chrystusowi czyli Mesjaszowi, Kalkinowi, Buddzie Maitreya. Czcigodni Starcy zwani też Mędrcami z Gór (Giri-Rishi lub Parvata-Rishi) składają pełne czci pokłony Temu, który dzierży Urząd Nauczania i Berło Oświecenia. W Śigatse odbywa się także zgromadzenie Rady Siedemdziesięciu Sprawiedliwych. Składa się ona ze Świętych, Mistrzów i Proroków, którzy przeistoczyli się w tęczowe ciało i podobnie jak Patriarcha Henoch czy Prorok Eliasz wstąpili do Niebios (Dewaczan). Rada Sprawiedliwych pomaga Dźagadguru (Chrystusowi, Kalkinowi, Awatara Kalki) w sprawowaniu Sądu nad każdą duszą i w kierowaniu jej losem w podróży poprzez światy i wcielenia. Ołtarz w Świątyni Śigatse to żywy płonący złocistym blaskiem płomień znajdujący się w środku jako jej centralne tabernakulum. Płomień Mądrości Wszechmogącego Boga jest najbardziej godzien czci, a Najświętszy ukazuje się nie inaczej jak tylko w chwale ognia. Archanioł Miłości-Mądrości, w mistyce bliskowschodniej znany jako Israfil (Hemadeva, Gauradeva, Hiranyadeva) jest stróżem świątyni. Przekazywanie Światła jest podstawową aktywnością Świątyni Mądrości Śigatse, skąd wszelka Mądrość Boża zstępuje na świat. Grupy Transmisyjne stanowią podstawową aktywność Mistrza Mądrości Djwhal Khul Khana, a co więcej są zalążkiem przygotowującym powrót Zbawiciela, Kalkina, Maitreya, pierwszego z Nauczycieli i Przewodników, Nauczyciela ludzi i aniołów.

Świątynia Mądrości Śigatse

Mądrości (Pradźńa/m) nie można się wyuczyć, gdyż Mądrość (Pradźńam) jest przymiotem Duszy/Jaźni (Dźiwah, Dźiwatman) i pojawia się naturalnie jako sposób przejawiania Duszy/Jaźni poprzez osobowość. Wiedzy (Dźńanam) można się wyuczyć. Mądrość (Pradźńam) jest miłującym zrozumieniem, Mądrość jest wiedzą oświeconą przez miłość. Mądrość zstępuje z góry, z bezforemnego planu buddycznej i zarazem chrystusowej świadomości. Świat istot zbawionych, wyzwolonych, jest zwany Waikuntha. Płynie zeń duchowa energia Zbawiciela, Wyzwoliciela, Kalkina, Maitreya, jako największy z charyzmatów, którym jest dar miłowania. Wiedza umysłu oświecona miłością staje się miłującą mądrością. Zwiemy to Chrystusem, Maitreją, Kalkinem, Mesjaszem, Planem Buddhi. Można uczyć się wiele i długo, a nie posiąść Mądrości Bożej, która jest charyzmatycznym Darem Duchowym zstępującym z planu wyzwolonych (zbawionych) Mistrzów, Świętych i Proroków. Szata Mądrości Bożej zwana jest Złotą Szatą, a godzien jej noszenia zwany jest Mędrcem, Ryszim, Sufim. Droga Mądrości jest drogą wiodącą do duchowego czy eterycznego Aśramu Śigatse, do sanktuarium wszelkiej Łaski Miłującego pojmowania i przenikliwego rozumienia rzeczy skrytych.

Świątynia Śigatse jest sanktuarium Pełni Mądrości, gdzie przebywają wtajemniczone dusze arhatów pracujące dla Boga na drugim promieniu ewolucji zwanym promieniem miłości-mądrości. Promień ten w pełni wyraża się przez Pojedyncze Oko Pełne Światła i Współczucia. Tylko czysta dusza może w pełni doświadczyć czym jest duchowa energia promienia ewolucji. Pełne pojmowanie tak subtelnych świateł możliwe jest dla anielskiej świadomości. Można powiedzieć, iż Śigatse to świątynia Bożej Mądrości na naszej planecie, sanktuarium złocistej aury rozumiejących serc. Mędrcy (Ryszi, Sufi) Śigatse tworzący Bractwo Złotej Szaty stanowią Aśram/ah (Świątynię) Dźagadguru - Nauczyciela Świata, nazywanego też Kalkinem, tj. Zbawicielem, Wyzwolicielem Dusz. Duchowy Zwierzchnik sanktuarium Bractwa Śigatse jest mistrzem i przewodnikiem wszystkich dusz zaangażowanych w służbę pomagania innym istotom w wyzwoleniu z trosk i cierpień doczesności w świecie ludzi, zwierząt i demonów.

Bezpośrednim zarządcą Świątyni Śigatse jest wielki mędrzec i prorok znany jako Kuthumi Lal Singh. Postać ta oddziaływuje duchowo ponad swą siedzibą, którą jest Kaszmir (ściślej, piękny niebiański ogród nad jeziorem Kaszmir), oraz w ośrodku odosobnień w Tybecie, który znajduje się w Śigatse. Prorok Kuthumi jako przełożony Śigatse jest jednocześnie mistrzem władającym drugim promieniem Miłości-Mądrości. Zwiemy go w tej funkcji imieniem Czohan Kuthumi. Jego asystentem i zastępcą jest Guru Lanto. Kuthumi znany jest z wielu pojawień i emanacji, z których na szczególną uwagę zasługuje imię Padmasambhawa (Siedzący na Lotosie). Czohan jest założycielem jogicznej szkoły buddyzmu tybetańskiego (VIII w n.e.). Pojawił się także jako Św. Franciszek, aby przywrócić chrześcijaństwu jego pierwotnego, chrystusowego ducha uświęcenia i miłosierdzia Bożego, przejawiającego się praktycznie także w miłości do zwierząt i ochronie ich życia.

Dwudziestu Czterech Świętych Starców, Brahmayszich, Mędrców odzianych w Złote Szaty stanowi Radę Świątyni, której członkowie przechowują ukryte skarby mądrości wszystkich ścieżek, w tym dwanaście linii sukcesji jogi. Wspomina o nich Święty Jan w Apokalipsie jako o składających hołd Chrystusowi. Czcigodni Starcy zwani też Mędrcami z Gór składają pełne czci pokłony Temu, któren dzierży Urząd Nauczania i Berło Oświecenia. W Śigatse odbywa się także zgromadzenie Rady Siedemdziesięciu Sprawiedliwych. Składa się ona ze Świętych, Mistrzów i Proroków, którzy przeistoczyli się w tęczowe ciało i podobnie jak Patriarcha Henoch czy Prorok Eliasz wstąpili do Niebios (Dewaczan). Rada Sprawiedliwych pomaga Dźagadguru (Chrystusowi) w sprawowaniu Sądu nad każdą duszą i w kierowaniu jej losem w podróży poprzez światy i wcielenia. Ołtarz w Świątyni Śigatse to żywy płonący złocistym blaskiem płomień znajdujący się w środku jako jej centralne tabernakulum. Płomień Mądrości Wszechmogącego Boga jest najbardziej godzien czci. A Najświętszy ukazuje się nie inaczej jak tylko w chwale ognia. Archanioł Miłości-Mądrości, Israfil jest stróżem świątyni.

Bractwo Złotej Szaty Świątyni Śigatse

Wewnątrz Jogicznych Linii Przekazu, Sampradayah, przekazujemy Pierwszą i Drugą Radźa Jogę (podobną do Sufi Tariqah) dla oczyszczenia wnętrza i przygotowania się do otrzymania charyzmatycznego daru miłującej Mądrości Bożej. Jest to czysta mądrość Boga płynąca z góry, dar Nauczyciela ludzi i aniołów. Charyzmat ten jest zwany Złotą Szatą Śigatse. Gdyby ktokolwiek wiedział czym naprawdę jest Królewska Joga (albo podobna do niej Droga Sufich), wtedy zaprawdę rzadko używano by tej nazwy, szczególnie często nadużywanej dziś w Indii. Przebudzenie Pramana - źródła troistej wiedzy poznawania jest celem pierwszej Radźa Jogi. Przebudzenie Sarwadźńana - Odwiecznej Mądrości Duszy, jest zasadniczym celem drugiej Radźa Jogi.

Wielcy Ryszi (Sufi) poznawszy Przedwieczną Mądrość płynącą z głębi oczyszczonej z zasłon duszy (puruszy) czuwali nad przebiegiem duchowego rozwoju i ewolucji ludzkich dusz. Czynią to zresztą aż po dzień dzisiejszy. Dlatego Rada Świętych Starców stanowi ucieleśnienie Mistrza, który naprawdę Jeden jest. Uczniowie Bractwa Złotej Szaty wywodzą się z pośród wędrowców wtajemniczonych wszystkich stopni, którzy poświęcili się służbie pomagania ludzkości, służbie służenia innym poprzez duchowe przewodnictwo i nauczanie. Bractwo Złotej Szaty składa się więc ze służebników (sewaka) poświęconych pracy misyjnej dla dobra innych rozwijających się dusz. Zaprawdę wykonują pracę Nauczyciela Świata i Zbawiciela zarazem i w Nim mają swój udział.

Śri Śri Himalaya Swami