Prema Sai Baba - Nadchodzący Awatara

Prema Sai Baba - Czas i Miejsce Narodzin Awatara 

Jeśli chodzi o odrodzenie się Awadhutów lub Awatarów (Zstąpień Bóstw), to poprzedzane są one pewnymi wskazówkami, zapowiedziami, często o znaczeniu symbolicznym lub zaledwie naprowadzającycm tych, co potem szukają takiej inkarnacji. Kilkanaście takich wzmianek zostawił po sobie Śirdi Sainatha, co wystarczyło, aby odnaleźc Jego Inkarnację, Awatarę, znaną jako Sathya Sai Baba. W Puttaparthi za życia Sai Baba mówiono często o tym, że w ciągu 8 lat po śmierci Sathya Sai urodzi się Prema Sai. Inna dobrze znana wskazówka wspomina, że Prema Sai urodzi się nie prędzej niźli Sathya Sai ukończy swoje 96 urodziny. Jeszcze inna wersja wskazówki, to, że po 96 urodzinach, duchowa postać inkarnacji Sathya Sai przeistoczy się w duchową postać Prema Sai. Wszyscy, którzy twierdzą, że Prema Sai Baba już się narodził, albo łudzą się, albo są kłamcami, a także ci, którzy twierdzą, że Sathya Sai żyje jako awatar Sukhshma w Muddhanalli lub w innych miejscach. To ordynarne kłamstwo asurów i rakszasów i wszyscy Wielbiciele Sathya Sai powinni trzymać się z dala od takiego kłamcy i oszusta - o czym wspomina się w naukach nie tylko od Organizacji Sathya Sai. 

Dodda Prema Sai Baba - Trzecia Awatara Sai

Ponieważ w listopadzie 2022 roku Swami Sathya Sai dojdzie do wieku 96 lat rozumianych przez niektórych jako prawdziwą datę opuszczenia swojego fizycznego/eterycznego ciała i połączenia się czy przemienienia w Prema Sai, ale opuścił swoje fizyczne ciało dość wcześnie, więc będzie pracował do 2022 roku w swojej duchowej formie, a potem osiągnie wiek 96 lat dla wieku przeniesia się do nowej formy Prema Sai. Nauki ezoteryczne z południowych Indii wspominają o latach przejścia w sensie częściowego przejścia świadomości z fizycznego ciała do powłoki lingamicznej (eterycznej, pranicznej), co związane jest z większą ilością snu, lepszą percepcją energii aury, widzeniem subtelnych zjawisk eterycznych. Jednym z przełomów w czasie starości jest 81 rok życia (3x27 lat lub 9 razy 9 lat, cykle półsaros) kiedy numerologicznie zaczyna działać najmocniej wibracja z całej daty urodzenia, innym jest rok 96 kiedy to w pełni rozwija się naturalnie zalążek każdego z dziewięćdziesięciu sześciu płatków w pełni rozwiniętego lotosu Purna Adźńam, który ma sześć wieńców po 16 płatków w każdym i jest tuż pod szczytem głowy, zapewne skojarzony z szyszynką. 

Zdjęcie Prema Sai Awatara narodziło się blisko 1989 roku, ponieważ Swami powiedział w 1989 roku, że Prema Sai urodzi się wkrótce po jego śmierci. Nostradamus powiedział, że Zbawiciel, Kalki (Prema Sai) urodzi się w południowych Indiach, a Sathya Sai powiedział, że Prema Sai urodzi się we wschodniej części Indii, łącząc obie informacje Prema Sai urodzi się w południowo-wschodnich Indiach, kiedy III wojna światowa, militarna lub gospodarcza nadejdzie/kulminuje w 2023 lub 2025 roku, wtedy (Kalki) przybędzie, aby Indie wygrały i zaprowadziły pokój bez eskalacji do wojny nuklearnej. Przyjście Awatara Kalki, dziesiątej Awatary Wisznu (Zstąpienia Wisznu), zawsze poprzedzają liczne nieszczęścia, w tym wojna i zaraza oraz rozmaite kataklizmy, coś jak plagi egipskie, któych jest dziesięć (oczyszczający proces dziesiątkowy znany z jogi i dharmicznych religii). Jeśli Kalki Prema Sai przybędzie poprzez narodziny w przedziale ośmiu lat po listopadzie 2022 roku czyli po swoich 96 urodzinach jak planował, to mamy czas narodzin w latach pomiędzy 2023-2030, i do tego stosowne modyfikowanie wszystkich przyszłych terminów wydarzeń. Rocznik 2030 z dwoma zerami jest dość kiepski, ma kiepskie wibracje, a Awatarowie raczej unikają kiepskich narodzin, jeśli łatwo mogą mieć lepsze zarówno rok wcześniej jak i rok później, nie będzie zatem Awatarów urodzonych w roku 1900, 2000 ani z lat 2001-2010 czy 2020. Muszą być także spełnione dobre warunki dla horoskopu narodzin Awatara, a tym się indyjscy prorocy mają nawet w zwyczaju trochę pochwalić, przynajmniej w środowiskach wedyjskich astrologów, którzy wiedzą jak sprawdzić horoskop pod kątem tego, czy to są rzeczywiście narodziny Awatara czy tandetne oszustwo. 

Sathya Sai zdecydowanie nie miał cech, które zwykle kojarzymy z typowymi świętymi (jak Sai Baba z Śirdi), takich jak życie na pustelni z dala od ludzi etc. Według filozofii Dwaita, która jest główną filozofią duchowego nauczania wedyzmu, braminizmu i hinduizmu, Bóg (Iśwarah) jest zawarty wewnątrz istoty ludzkiej w formie Duszy/Jaźni (Dźiwah), ale obie formy są różne. Bóg jest wieczny i wolny od grzechu, podczas gdy ludzie mają skłonność do popełniania grzechów oraz błądzenia. Dźiwa, chociaż ma potencjał to stania się Iśwarą, musi długotrwale pracować nad swoim rozwojem, mając za wzór formę czy postać już istniejącej Iśwary w Inkarnacji, i na wskutek wielu praktyk oraz transformacji i przeistoczeń, musi rozwinąć ów potencjał i stać się Iśwarą (Doskonałym Obrazem Boga Stwócy). To samo z Sathya Sai Babą (imię urodzenia Sathyanarayana Radźu). Nauczał także wielu wspaniałych nauk (wyciągniętych z pism takich jak Bhagavad Gita i nauczanych w prosty sposób), tak jak u Gopalah Krishnah. 

Ktoś kto spędził wiele lat w towarzystwie Sathya Sai Baby mówi około roku 2018: Kto powiedział, że Prema Sai Baba już się urodził? Proszę poczekaj, aż sam Bhagawan powie ci to wyraźnie. W twoim najlepszym interesie jest ignorowanie jakiejkolwiek osoby lub dziecka nazywanego Prema Sai lub kogokolwiek, kto twierdzi, że przemawia w imieniu Sathya Sai Baby. Sathya Sai Baba zawsze mówił, że komunikuje się bezpośrednio ze swoimi wielbicielami i nie potrzebuje pośrednika. Sathya Sai Baba nigdy nie przemawiał jako Shirdi Sai Baba, ani po śmierci Shirdi Sai nie było akceptacji dla channelingów podszywającym się pod Jego imieniem. Awatara naucza bezpośrednio, inkarnując się i ucząc przychodzących na naukę - nie stosuje channelingów, żadnych zastępczych środków komunikacji chcarkterystycznych dla spirytyzmu i zjawisk o naturze opętania przez demony (asury, dżinny). 

Yoga - Istotne Pojęcia i Prawidła Wymowy

Joga i Tantra - Istotne Pojęcia i Prawidła Wymowy w Sanskrycie 

Słownictwo wielu indyjskich języków, jak tamilski, telugu, hindi, kaszmiri, guarati, marathi, bengalski, oryjski, malayalamski, kannadyjski, assamski czy maithili zawiera bardzo wiele słów pochodzących z prastarego języka Niebian jakim jest Sanskŗt, współcześnie zapisywanego pismem Devanagari. Słowa mają jednak często zmienioną końcówkę, a jedynie ten sam rdzeń, a szczególnie częstym jest pomijanie występującego w sanskrycie przydechowego [H] (:), które dopełnia pojęcia i daje im właściwą, niebiańsko-duchową wibrację odpowiednią dla studiowania przedmiotów ezoterycznych takich jak wiedza wedyjska, joga, tantra czy ajurweda! Osoby poszukujące dobroczynnych, pełnych znaczeń i wibracji powinny zwrócić na to uwagę, gdyż często w popularnych opracowaniach na tematy orientalne używa się tych uproszczeń i wariantów z potocznej mowy, z ludowych języków INDII, z pominięciem ważnych, istotnych niuansów takich jak Visarga, końcowe, przydechowe czy nieomal nieme [H] dające gardłową wymowę tego prawie niemego, gardłowego poszumu oznaczonego w pisowni oryginalnej dwukropkiem (:), a w których słowach zakończonych na samogłoski z Visargą daje specyficzne szumiące A[H], U[H], O[H], I[H], E[H], AI[H], etc. Oto lista podstawowych pojęć w jakich pozbawienie końcowej visargi deformuje tak numerologiczną wibrację, jak i trochę przekręca całe znaczenie w stosunku do tego, co język Niebian faktycznie zawiera. 

Powyższy rysunek pokazuje listę zamienników, których użyliśmy w tekście
ze względu na częsty brak lub niewyświetlanie się niektórych znaków w zestawie fontów

Przykładowo zapis często używanego słowa „GURU” powinien tak w rodzaju męskim jak i żeńskim brzmieć „Guru[h]”, a jedynie w rodzaju nijakim „Guru”, co oznacza, że faktycznie tak mężczyzna jak i kobieta pełnią rolę „Śrī Guru[h]”, a zapisywanie „Guru” jest generalnie potoczną degeneracją boskiego wzorca danego dla tego wysublimowanego pojęcia oznaczającego wcieloną w życie ludzkie na Ziemi Nadprzyrodzoną Istotę sprawującą duchowe kierownictwo nad społecznością, narodem czy ludzkością. Sam duchowy trening określany mianem „Yoga” powinien brzmieć jako „Yoga[h]” podobnie „Laya[h]”, zamiast potocznego dla hindi i innych ludowych języków „Laya”. Nawet częściej używane pojęcie „Prawości”, popularna „Dharma” to jednak w języku niebiańskich, boskich aniołów „Dharma[h]”, a zadziwiającym jest fakt, że degeneracyjne pozbawienie słowa końcówki ma miejsce akurat w przypadku bardzo wielu duchowo-mistycznych, istotnych dla rozwoju człowieka pojęć. Mistycy wiedzą, że każda głoska symbolizuje jakąś fazę czy aspekt rozwoju, jakąś cechę do rozwinięcia, stąd degeneracja pojęcia to pozbawienie możliwości rozwoju czy osiągnięcia czegoś istotnego, a za degeneracją pojęć idzie wypaczenie ideii i całych systemów treningowych, takich jak „Hathayoga[h]” w coś co nie prowadzi do swego ostatecznego celu symbolizowanego właśnie przez końcową głoskę Visargah. Zapis i badanie pojęcia w języku sanskrytu muszą być dokładne, a szczególnie ci co z nabożnością podchodzą do mantrycznych słów powinni o te formalne, dokładne zapisy transkrypcyjne bardzo dbać i sprawdzać brzmienie oryginalnych pojęć w ich pierwotnym, podstawowym zapisie, odpowiednim dla badania wibracji. A każdy widzi, że „Yoga[h]” to trochę coś innegi niźli „Yoga”, a już szczególnie znawca sanskryckiej, orientalnej ezoteryki i numerologii. 

Słowa sanskryckie takie jak „Āśrama[h]”, „Ādhara[h]”, „Ānanda[h]” mają nie tylko wyraźnie długie Ā na początku, ale i wibrację Visargah, przydechowe [H] na końcu, stąd ich zniekształcenie do postaci Ashram, Aszram, Adhara czy Ananda jest podobnym zjawiskiem jak korupcja i wypaczenie polityczne w stosunku do praworządnych założeń. Długie Ā w sposób naturalny wymaga akcentowania w wymowie, a specyficzna głoska [H] na końcu daje wibracyjno-mantryczny, duchowy urok każdemu słowu czy pojęciu jakie jest istotne w praktykowaniu, a nawet w filozofii. Miejsce znane jako aszram to aż cztery poważne zmiany o obrazie wypaczeń w stosunku do tego, co ustanowili starożytni mędrcy jogi i tantry, a co było (nieczytelne) w rodzaju duchowej przystani o charakterze, nastroju i właściwościach „Āśrama[h]”. zmiana niektórych błędnych przyzwyczajeń jest konieczna, aby nie ulec wypaczeniom, które generują skorumpowane przez demoniczne siły - niebiańskie, kluczowe pojęcia-idee. Praktykujący „Yoga[h]” powinni osiągać, realizować ideał „Ānanda[h]”, a nie coś co nawet w rdzeniu nie jest doń podobne, bo „Ananda” zawiera nawet błąd w pierwszej literze uniemożliwiając zrobienie prawidłowego początku, co powoduje błędne podejście od niebiańskiej ideii, złe jego zrozumienie u wszystkich, co przyswajają owo wypaczenie. Przenoszenie pojęć do innych języków musi je dokładnie oddawać, gdyż język niebiański działa na zasadzie rezonansu akustycznego, kamertonu, tak, że wibracje typu „Ananda”, „Yoga” czy „Dharma” poruszą zupełnie lub częściowo coś innego niźli wibracje wzniosłych ideałów takich jak „Ānanda[h]”, „Yoga[h]” (długie O jest wymawiane) czy „Dharma[h]”. Ważne słowa tak często używane jak „Nada”, „Dżapa” (Japa), „Dżaya” (Jaya), to jednak w swej istocie „Nāda[h]”, „Japa[h]” (Dźapah) czy „Jaya[h]” (Dźajah), co pokazuje na stopień degeneracji i wynikające stąd niezrozumienie, a potem i nieporozumienia między grupami, które z powodu używania zafałszowanych pojęć wskazują jedynie różniące się od siebie, pomylone i pomieszane cele, czasem nawet sprzeczne z oryginałem, a do tego upadkowe i wykolejające. 

Ideały  takie jak „Tyāga[h]” zmienione do postaci „Tyaga” wyprowadzają w dziedzinie tego rodzaju treningi na manowce, tak, że jest aranżowany w niewłaściwy sposób, a nawet źle zrozumiany od początku praktyki. Nawet popularnie wspomniana „Moksha” czy „Moksza”, to jednak „Moksha[h]”, gdzie „SH” oznacza dla języka polskiego dokładnie dźwięk „SZ”, w tym wypadku. Z całego „Wyzwolenia Ducha”, „Wolności Ducha” nic nie wyjdzie z powodu porzucenia tego, co na cel wskazuje, a co zapisane jest w końcowej głosce [H], a wielu chcąc się rowijać głównie przez kontemplacje i medytację używa tych błędnych pojęć dryfując na manowce „Wyzwolenia”, bo medytują na „Mokszę”, za pomocą słowa „Moksha” zamiast prawidłowo „Moksha[h]” z Visargą, jak to powinno prawidłowo być.

Złoty Brzask - Świt Epoki Wodnika

RUCH ZŁOTEGO WIEKU

Początek nowego wieku, dwudziestego pierwszego stulecia kultury europejskiej stawia przed ludzkością całkiem nowe cele, zadania i wymagania, do których wszyscy dojrzewamy. Ruch Złotego Wieku w każdym kraju świata przyciąga ludzi postępowych, twórczych i inteligentnych, których jednoczy idea pokoju, prawdy, miłości i sprawiedliwości, idea ustanowienia nowego, lepszego ładu i porządku w otaczającym świecie. Ludzie dobrej woli, prawi, uczciwi i postępowi coraz chętniej jednoczą się i bratają poszukując nowej wizji lepszego jutra w każdej dziedzinie społecznej. Wzrasta poczucie braterstwa i pilnie rośnie potrzeba znajdowania nowych przyjaciół na całym świecie, który dzięki nowoczesnej, wodnikowej komunikacji stał się globalną wioską, małą zieloną planetą ludzi. Jednoczą się ludzie postępu, miłości i prawdy w ruchy i stowarzyszenia dbające o zdrowie jednostki jak i o zdrowy, czysty przemysł i zieloną technologię przyjazną życiu przyrody. 

Wzrost urbanizacji i życie w dużych miastach powoduje wzrastającą potrzebę powrotu do natury i przyrody oraz odkrywania głębokich praw wewnętrznego życia. Stowarzyszanie w braterskich formach współpracy i współdziałania staje się normą splatającą ludzi twórczo pracujących dla pokoju we wszystkich krajach świata. 

Wiek XX i XXI to okres przejściowy, okres gwałtownych przemian społecznych, kulturowych i technologicznych, wprowadzających ludzkość w nową erę pokoju zwaną powszechnie na świecie epoką wodnika, a to w nawiązaniu do starego europejskiego kalendarza wielkich astronomicznych cykli opartych na roku i miesiącach cyklu platońskiego trwającego bagatela 25 tysięcy lat! RZW niesie ludziom pomoc w dynamicznie zmieniającym się świecie, pomoc w duchowych i psychicznych kryzysach, w odnajdywaniu nowych celów i sensu życia. 

Rozwój Duchowy, a Zaburzenia Myślenia

ZABURZENIA MYŚLENIA A ROZWÓJ DUCHOWY CZŁOWIEKA 

Wiele osób które trafiają do różnych grup rozwoju duchowego, systemów uzdrawiania czy medytacji, także na jogę czy sufizm - wykazuje trochę typowych i dobrze znanych medycynie zaburzeń umysłowych, zaburzeń myślenia, zaburzeń toku myślenia, zaburzeń rozumowania. Szczególnie liderzy grup rozwojowych powinni się trochę lepiej w temacie orientować i w razie konieczności temperować "odchyły" niektórych uczestników czy uczestniczek programów zajęć medytacyjno-duchowych, jogicznych czy uzdrowicielskich. Ogólnie, warto poznać temat, gdyż czasem się zdarza także, że osoba prowadzącą jakieś dziwaczne zajęcia rzekomo rozwojowe także może być osobą zaburzoną umysłowo, osobą z zaburzeniami myślenia, a nawet z zaburzeniami urojeniowymi. 

I. ZABURZENIA TOKU MYŚLENIA LUB INACZEJ: ZABURZENIA FORMY MYŚLENIA.

1. Jakie zaburzenia toku myślenia wiążą się typowo z chorobami i jakimi dokładnie?

– rozkojarzenie – od razu nasuwa się schizofrenia; 

– przyspieszenie – 1 z 3 objawów stanu maniakalnego; 

– spowolnienie – występuje w stanie depresyjnym; 

2. Jakie główne rodzaje zaburzeń toku myślenia można wyróżnić?

– gonitwa myślowa

– zwolnienie toku myślenia

– zahamowanie myślenia

– werbigeneracja

– rezonerstwo

– zapory myślowe (zatamowanie)

– myślenie magiczne

– myślenie symboliczne

– myślenie paralogiczne 

– rozkojarzenie

– splątanie myślenia

– myślenie katantymiczne

– inkoherencja

– neologizmy

– lepkość myślenia 

3. Co to jest ambisentencja?

Współwystępowanie sądów sprzecznych, wypowiada zdania sprzeczne, z wypowiedzi wynika jednak ze oba te zdania osoba uznaje za prawdziwe. Osoby często w kuluarach lub rozmowach prywatnych wypowiadają "nauki' sprzeczne z doktryną duchową nauczaną w danym typie szkoły rozwoju duchowego czy wiedzy tajemnej, negują swoimi wypowiedziami nauki nauczycieli i mistrzów duchowych. 

Iśwarapranidhana - Duchowa Praktyka Oddania

Iśwarapranidhana - Duchowa Praktyka Oddania w Jodze

I. Duchowa Praktyka Oddania

Dziś chciałbym się z wami podzielić tym, co mam najcenniejszego. Życiem w zgodzie z Wolą Boga (Sanskr. Iśwarapranidhanah). Jak żyć w Bogu, jak sprawić, aby Bóg prawdziwie mieszkał w was wszystkich. Chciałbym opowiedzieć o tym, jak można doświadczyć mocy Bożej i jak rozpocząć życie pełne uświęcenia i chwały Bożej. Nawołują do tego przywódcy różnych religii i święci różnych czasów. Chciałbym, aby wszyscy ludzie byli przyjaciółmi Boga i znali Go, i doświadczali w swym codziennym życiu.

A Ty przyjacielu jak myślisz? Czy to jest możliwe? Jeśli dla jednych ludzi jest to możliwe, to podpowiem ci, te możliwym też może być dla Ciebie. Opowiem wam dziś, jak zanurzyć się w mocy Boga i jak poddać się Jego woli, aby w nim świadomie żyć, poruszać się i działać. 

Jeden jest Bóg i Ojciec (Baba) wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. Dla nas istnieje tylko Jeden Bóg, Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy. Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim jest, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką. W rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. W Kim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. Jeden jest Pan wszystkich i On rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają.

Przystępujący do Boga musi wierzyć (ufać), że Bóg jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają. Przez wiarę poznajemy, że słowem Boga (AUM) światy zostały stworzone, i że to, co widzimy nie powstało z rzeczy widzialnych. Bez wiary nie można podobać się Bogu. Wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. Bądźcie poddani Bogu, przystąpcie bliżej Boga, to i On zbliży się do was. Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was. Dla tego, kto wierzy wszystko jest możliwe, bo Bóg wszystko może.

Nauka pochodząca od Boga nie jest w sumie teorią, ale jest ukazywaniem ducha i mocy Bożej. Wiara nasza nie powinna opierać się na mądrości ludzkiej, zmysłowej, lecz na mocy Bożej. Duch przenika wszystko, nawet głębokości samego Boga. Tego co boskie nie zna nikt, tylko Duch Boży.

Otrzymujemy Ducha, który jest z Boga dla poznania darów Bożych. Człowiek zmysłowy nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Ci, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało. Ci, którzy żyją według Ducha, dążą do tego, czego chce Duch Boży (Brahman). Żyjemy według Ducha, jeśli tylko Duch Boży mieszka w nas. Ten, kto nie ma w sobie Ducha Bożego, ten do Boga nie należy i nie zna Boga.

Bóg z tymi, którzy Go miłują (prema) i wierzą (śraddha) w Niego współdziała we wszystkim dla ich dobra. Wszyscy ci, którzy przyjmują do siebie Ducha Świętego stają się dziećmi Bożymi. Duch Boży wspiera swym świadectwem naszego ducha, nasze wnętrze (duszę, serce, umysł), gdyż jesteśmy dziećmi Bożymi. Dla tych, którzy otrzymali Ducha, jest on mocą, mądrością i miłością Bożą. Duch prowadzi nas przez życie i świat zgodnie z wolą Bożą.

Jesteśmy świątynią Boga żywego, jeśli tylko Duch Boży mieszka w nas. Ciało nasze jest świątynią Ducha Świętego, który w nas jest, a którego otrzymujemy od Boga. Nie należymy więc już do samych siebie, ale jesteśmy własnością i dziedzictwem Boga i Ojca naszego. Świątynia Boga jest święta dzięki Duchowi Bożemu.

Wszyscy w jednym Duchu Bożym zostajemy zanurzeni, aby stanowić jedno Ciało Boże - ciało dzieci Boga. Wszyscy zostajemy napojeni jednym Duchem, który jest wodą żywą, pochodzącą od Boga i Ojca naszego.

Królestwo Boże (Dewaczan, aram. Malkutha) to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym. Królestwo Boże przejawia się nie w słowie, ale w mocy (siddhi), którą daje Bóg Wszechmogący. Chwalcie więc Boga w waszych ciałach i w waszych wnętrzach. Przyjdź Królestwo Twoje i bądź wola Twoja Boże i Ojcze nasz.

Prawo Ducha (Ryta) daje życie (prańah) w Bogu i wyzwala spod władzy grzechu i śmierci. Dążności Ducha prowadzą do życia i pokoju. Dążności ciała nie podporządkowują się łatwo Prawu Bożemu (Karmanah). Duch Boży posiada jednak życie i jeśli przy pomocy Ducha uśmiercać będziemy skłonności i dążności ciała - będziemy żyli.

Dla życia potrzeba nam, aby to, co śmiertelne przyodziało się w niezniszczalność. Ciało i krew bowiem jako zniszczalne nie mogą posiąść Królestwa Bożego. Dlatego wszyscy musimy być odmienieni. Za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc (dźjoti), upodabniamy się do Jego obrazu. Na obraz i podobieństwo Boże jesteśmy bowiem przez Niego stworzeni. Pan jest Duchem, dlatego i my ciągle napełniamy się Duchem.

Najmilsi, oczyśćmy się z wszelkich brudów ciała i ducha naszego, dopełniajmy naszego uświęcenia. Świętymi bądźmy, bo Bóg jest Święty. Bądźmy pomocnikami (Brahmaćarja) Boga jako Jego aniołowie (dewau). Usiłujcie doświadczać Ducha Bożego, którzy przemawia przez was, o ile Go otrzymaliście. Bóg ukazuje w was moc swoją i wolę poprzez Ducha Świętego. Siebie samych badajcie czy trwacie w wierze, siebie samych doświadczajcie.

Wszyscy, którzy zostają zanurzeni w Bogu, przyoblekają się w Boga. Oni są w Bogu, a Bóg jest w nich. Przed Bogiem i w Bogu wszyscy są równi. Bóg bowiem nie ma względu na osoby (nie rozróżnia). Na dowód tego, że jesteśmy dziećmi Bożymi, Bóg wysyła do serc naszych Ducha swego, który woła: Ojcze! Bóg jest naszym Ojcem i Władcą, i Panem (Iśwara = Władca, Pan, Ojciec), a Duch Święty (Brahman), którego nam daje jest naszą Matką, która nas pielęgnuje jako dzieci Boże, abyśmy wzrastali w Bogu.

Owocami Ducha Bożego są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie, prawość, sprawiedliwość, prawda, prawdomówność, szczerość i życzliwość. Musimy pielęgnować w sobie drzewo życia, aby wydawało właściwe owoce.

Badamy w Duchu co jest miłe Panu i Bogu naszemu. Jesteśmy naśladowcami Boga, jako Jego dzieci umiłowane. Wzrastamy w Duchu, abyśmy przeszli okres niemowlęctwa i stopniowo dorastając stali się Synami i Córkami Bożymi.